Ongemakkelijke intimiteit en een mega baby in de Kunsthal

“Wat doet die vrouw daar?” “Hoort dit bij de tentoonstelling? Ja, toch?” “Och, ik denk al, wat is zij aan het doen?” ‘Caroline’ staat in een vreemde houding met haar hoofd tegen de muur gedrukt. Ze lijkt in een gevecht met zichzelf en haar trui. Je kunt haar gezichtsuitdrukking niet zien, maar haar houding verraadt alles. Ze lijkt zo echt, maar dat is ze niet. Ze bestaat uit een soort siliconen en is vervaardigd door kunstenaar Daniel Firman.

Advertentie

‘God Bless America’ in het Drents Museum

Ze ligt languit op de vloer met haar vettige piekhaar omhoog, in verschoten kleding en met haar benen half-wijd. Ze is bont en blauw en groezelig. Ik durfde haast geen foto van haar te maken, omdat dat verkeerd voelde. Zo mensonterend, zelfs nadat ik het bordje had gelezen dat ze van polyester, fiberglas, textiel en olieverf is gemaakt. Ze ligt tegenover een stilleven van afval in een goot. Zelf is ze ook afval in de goot van de miljoenenstad New York. De keerzijde van ‘The American Dream’.