Een Zuidersma Sinterklaas

Binnen de traditie van het Sinterklaasfeest zijn er een hele hoop tradities geboren. Los van of je voor of tegen zwarte, witte, roetveeg of regenboog Piet bent, zal je het vast wel herkennen. De meesten zullen lootjes trekken, een dobbelspel doen en bij sommige gelukkigen komt Sint hoogstpersoonlijk een zak met cadeautjes of zout brengen. Maar we beleven dat niet allemaal hetzelfde… Dit is hoe we het bij mij thuis doen.

Dichterlijk Drama
Nadat de goedheiligheid van een Sinterklaas ging verzaken om bij ons langs te komen, trokken we altijd lootjes. We zijn wel na ongeveer drie jaar al gestopt met het maken van surprises, gezien de mate van creativiteit binnen mijn gezin. Zo maakte mijn broer ieder jaar hetzelfde: een grote doos vol met krantensnippers, dichtgeplakt met twee rollen plakband.

Mijn broer is niet alleen scheutig met plakband, maar ook met papier. De beste jongen schrijft elk jaar een gedicht van ongeveer vijf kantjes. Alle Pietensoorten komen langs en hij kondigt dan ook elk jaar aan: “Ik had al een idee voor een verhaal.” Die vijf kantjes worden wel gevuld in lettergrootte 36 en aan rijm doet hij niet. Ook niet aan interpunctie. Dus de gene die door Jeroen getrokken wordt, krijgt standaard een glaasje water bij het gedicht.

Mijn vader is het tegenovergestelde van mijn broer. Die spaarde zijn creativiteit het hele jaar op en maakte de mooiste surprises. Zijn gedichten zijn echter zoals hij praat: kort maar krachtig.

Moeders Mysterie & mijn algemene Sinterklaas wanhoop
Mijn moeder verstopt altijd extra chocoladeletters tussen de cadeautjes en af en toe maakt ze er een aankondiging van: “Ja en dan heb ik dus ook nog wat.” “OOOOH ECHT MAM? DAT HAD IK DUS NIET VERWACHT, NET ALS VORIG JAAR.”

En jijzelf dan, Leonie? Ik ben de wanhoop zelve. Ik probeer elk jaar op tijd te beginnen, maar zit dan toch nog op de middag van te voren de gedichten af te schrijven, waar ik zo maatschappijkritisch mogelijk en dodelijk origineel in probeer te zijn, wat natuurlijk nooit lukt binnen die tijd. Ik ben wel echt de koningin van het inpakken van cadeautjes. Daar besteed ik meer aandacht en tijd aan dan dat ik ooit aan mijn school heb besteed. Jammer wel.

Ook heb ik van te voren altijd grootste plannen om mega spontane extra cadeautjes te verzinnen, zoals mijn moeder doet. Ook elk jaar een fail door mijn gebrek aan tijdsbesef. Daarentegen zit ik wel altijd over het opgegeven bedrag heen, dankzij de gat in mijn hand. Dit jaar vond ik zelf wel dat ik super grappig en spontaan was, maar ik mocht van mijn moeder geen zak zout in pakken voor mijn vader. En zo nemen ze je al je hobby’s af.

Benieuwd naar mijn sinterklaasverhalen van toen ik nog een klein Leonietje was en de Sint nog niet de kantjes ervan af liep en nog gewoon langs kwam? Klik dan hier.