Geen spoilers! Ik kan me nog goed herinneren toen ik voor het eerst Iron Man zag. Alle actie en ontploffingen vond ik geweldig en ik keek mijn ogen uit. Dat was ongeveer tien jaar geleden. 24 april ging ik naar Avengers Endgame en zag ik het einde van het verhaal waar als sinds 2008 naar toe werd gewerkt en waar ik zo veel van houd.
Vanaf het moment dat het licht uitging tot de laatste aftiteling heb ik genoten en mijn ogen uitgekeken. Ik had hoge verwachtingen en was erg bang dat ik teleurgesteld zou gaan worden. Marvel heeft goed zijn best gedaan, want de film overtrof al mijn verwachtingen en heeft mij geen moment teleurgesteld. De hele film is zo goed uitgedacht wat het moeilijk maakt om goed onder woorden te brengen wat het allemaal met je doet. Je wordt niet zoals in de gemiddelde actie/superheldenfilm heen en weer geslingerd tussen de ene en de andere actiescenes. Nee, Endgame is een goed opgebouwde film waarin je op een goed tempo door alles heengaat.
De film begon wel wat grimmiger dan ik verwacht had, maar gezien het einde van Infinity War was dit ook geen verrassing en alleen maar goed. Want hoe zou jij je voelen als de helft van de mensheid door een vingerknip weggevaagd is? Je kan je er een voorstelling van maken, maar eigenlijk weet je het niet echt. Marvel doet het erg goed om je mee te nemen in die gevoelens na de knip. Je voelt de pijn, de verwarring en ziet hoe onze helden hierop reageren.
Maar de grote hamvraag is misschien wel: “Is de film de tijd van drie uur en twee minuten waard?” Hier kan ik volmondig ja opzeggen. Zoals ik al eerder zei is Endgame een goed opgebouwde film. Normaal gesproken zijn er naar mijn mening bij zulke lange films altijd wel delen die eruit kunnen of iets sneller hadden gekund. Bij Endgame is de gehele film het tempo goed. Niks gaat te snel of te langzaam en alles klopt. De cirkel wordt rondgemaakt en laat eigenlijk geen vragen onbeantwoord. Ook worden er verschillende theorieën beantwoord die al jaren rondcirkelen op het internet.
Ik zal ook eerlijk toegeven dat ik de laatste twintig minuten (gok ik. Het kan ook langer geweest zijn) aan één stuk heb zitten huilen. Ik moet er wel bij zeggen dat ik gemiddeld één keer per film huil en dat ik dit al mijlen ver aan had zien komen. Wat ik ook erg leuk en fijn vond, was dat ik merkte dat ik niet de enige was. Misschien huilde niet de hele zaal, maar je kon wel merken dat iedereen op dezelfde momenten blij, verdrietig of iets anders was. Geregeld werd er gejuicht of geklapt als er iets gebeurde waar veel mensen op zaten te wachten. Ook was het doodstil in de zaal. Iedereen die een kaartje had, wilde de film ook echt zien.
Om alles even kort samen te vatten kan ik zeggen dat deze film een echte aanrader is. Het is de kroon op al het werk dat de afgelopen jaren gemaakt is en maakt alles perfect af. Ik zou de film niet kijken als je niks met superheldenfilms hebt of Infinity War niet gezien hebt. Als aan die voorwaarden voldoet, kan ik met zekerheid zeggen dat je de film niet zo leuk of geweldig vindt als dat het de bedoeling is.
Avengers Endgame: *****
Sinds 24 april in de bioscoop